Po kilku dniach zajęć ze specjalizacji na "wyjeździe" i średnio udanych prób spania w nieswoim łóżku, po powrocie od razu zaczęłam pracę. Jakimś cudem dożyłam do wolnego dnia i dziś leżę na ryjku i próbuję dojść do siebie.

Trudno jest wskoczyć w nowy rytm. Praca póki co jest w porządku, choć w tym przypadku ciężko cokolwiek powiedzieć po tak krótkim czasie. To jest bardzo specyficzne środowisko. Trochę jakby równoległy świat, ale zupełnie inny od tego, w którym zazwyczaj żyjemy. Ale radzę sobie, jak na mnie, całkiem dobrze.

Wczoraj wróciłam do domu przed 22 i ze zmęczenia nie mogłam zasnąć. Dopiero wtedy przypomniałam sobie że minął już tydzień od mojego ostatniego w miarę uporządkowanego dnia.

Ale wiecie co jest najważniejsze?
Że jestem z tym wszystkim naprawdę szczęśliwa.
Sama nie wiem kiedy nastapił w moim życiu taki nagły zwrot.
Jakby wszystko wskoczyło na właściwy tor.