Święta minęły mi dość nerwowo, sama nie wiem dlaczego. Za długo mieszkam już chyba poza rodzinnym domem i trudno mi kiedy wracam tam na kilka dni i muszę funkcjonować na zasadach, które tam panują. W głowie miałam tylko jedna myśl "dajcie mi wszyscy spokój". I jestem na siebie o to zła. Bo to miały być inne święta.

Chociaż nie było do końca tak źle, bo było też kilka cudownych momentów, zwłaszcza, że w końcu mamy w rodzinie więcej powodów do radości :) Szkoda, że przy okazji i ja musiałam się nasłuchać przy świątecznym stole, że i u mnie pora na dziecko :] Czy ludzie naprawdę nie czują jakie te teksty są niestosowane? Swoja ciekawość można zaspokoić w delikatniejszy sposób, np. zapytać czy w najbliższym czasie planujemy dziecko, a nie dyktować i robić wyrzuty, że to już pora.

Wiem, trochę przesadzam, ale to dlatego, że ostatnio mam naprawdę dużo stresu, bo trochę się u mnie dzieje, ale o tym innym razem...