przyszłość

Od ostatniego wpisu niewiele się zmieniło. Jestem już tym zmęczona, ale mam nadzieję, że powoli wszystko zacznie wracać na właściwą drogę. W końcu coś się zacznie dziać.

Za niecały tydzień wyjeżdżam na szkolenie, o którym dowiedziałam się od kuzynki, która z kolei przypadkowo usłyszała, że zamierzam robić specjalizację (ona sama zajmuje się tym zawodowo od lat). Szkolenie jest natomiast z dziedziny, którą zamierzam się w przyszłości zajmować, więc trafiło się idealnie i sama myśl o tym podnosi mnie na duchu. Jestem naprawdę podekscytowana tym wyjazdem, ale i trochę zestresowana. Daje mi to jednak poczucie, że malutkimi kroczkami posuwam się do przodu, że nie stoję tak całkiem w miejscu.

Wcześniej wracam jednak do zajęć z matematyki. Odezwali się do mnie rodzice dziewczynki, którą uczyłam cały zeszły rok szkolny i bardzo mi miło, że jestem doceniania, a nasza współpraca trwa już tak długo. Zdarzyło się również, że w sprawie korepetycji zadzwoniła do mnie pani, która dostała numer od któregoś z moich dawnych uczniów, bo podobno jestem polecana :P Mała rzecz, a cieszy.

Oby to wszystko szybko zaczęło się kręcić, bo póki co usycham w pustym mieszkaniu i nie mogę się za nic zabrać. Przygotowane publikacje i ustawy leżą obok od kilku dni i czekają, aż się nimi zainteresuję, ale jakoś nie mogę... Brakuje mi takiego zwykłego zamieszania i natłoku zajęć. Wtedy działam najlepiej.